Mama Wendy - Milan*

Vorig jaar kregen wij te horen dat ik zwanger was van een jongetje. We waren zo blij, maar al snel voelden we de grond onder onze voeten wegzakken.. een jongen met hartafwijkingen. We kregen dit te horen op oudjaarsdag. 

We kregen de keus om door te gaan met de zwangerschap of om het af te breken. Ik was destijds rond de 20 weken zwanger en voelde hem al schoppen. We moesten hem een kans geven! 

De zwangerschap verliep best zwaar. Veel controles gehad in het ziekenhuis en we planden een datum in wanneer ik werd ingeleid. Dit verliep ook niet op rolletjes. Zijn hartslag zakte ineens weg en ineens stonden er allemaal doktoren om me heen en ze brachten mij snel onder algehele narcose.

Ik werd raar wakker. Milan lag op de neonatologie. Hij was zo klein en zo mooi. Al snel volgde zijn eerste operatie. Wij waren erg ongerust en wachtte in spanning af. En ja, operatie was gelukt! Pff wat waren we blij dat de eerste operatie erop zat. Daarop volgde een 2e operatie en waren we weer in spanning. De dokter bracht hem na de operatie gelijk naar de kinder IC. Hij heeft het weer gered! Wat een strijder! 

Daarna volgde er periodes van ups en downs. Ene keer leek het alsof hij bijna naar huis kon gaan en de andere keer ging het weer zo slecht. Toen kregen we weer een moeilijke keuze. Moeten we hem nog laten opereren of niet? Dit was voor ons eigenlijk geen moeilijke keuze want we willen alles eruit halen wat erin zit. Na een aantal dagen hoorden we dat ze hem toch willen opereren in Utrecht, want daar maakt hij de beste kans. Het zou binnen 3 weken gebeuren.

We bleven maar wachten op een datum, maar helaas is dat er nooit meer van gekomen. Milan kreeg een flinke complicatie: een klaplong. Zijn long zat vol met bloed en het zat zo dicht dat ze het niet meer open konden krijgen. De telefoon ging en we moesten zo snel mogelijk naar het ziekenhuis toe komen. Ze hebben alles gedaan wat ze konden, maar helaas kon Milan deze strijd niet winnen.

Lieve Milan, je was onze strijder en hebt gevochten tot het laatste moment en je bent in mama haar armen overleden.

We blijven voor altijd van je houden.